Black – Işığa Doğru

Black – Işığa Doğru

Bu hafta 2005 Hint yapımı bir başka Bollywood filmini paylaşacağım sizlerle. Filmimizin adı Black ; Türkçe adıyla “Siyah”… Yönetmenliğini Sanjay Leela Bahansali’nin yaptığı film, Türkiye’de Uğur Yücel yönetmenliğinde “Benim Dünyam” adıyla 2013 yılında yeniden yorumlanmıştır. 122 dakika uzunluğundaki film dram türünün başarılı örnekleri arasına girmeyi başarmıştır. Toplumun engelli bireylere karşı bakış açısının, engelli insanların kendilerine karşı tavrının; “azim”, “inanç”, “sabır” ve “imkansız” kavramlarının sorgulanıp analiz edilmesi açısından önemli ve kıymetli bir eserdir.

Benim hikâyemdeki dünya farklı.
Sesler sessizliğe dönüşür… Aydınlık da karanlığa…
Benim dünyam bu…
Ne görülür, ne de duyulur.
Benim dünyamın tek bir ismi var: SİYAH”

Filmimizin ana karakteri olan Michelle, görme ve işitme yetisini henüz bebekken kaybetmiş, Hintli ve varlıklı bir ailenin ilk çocuğudur. Dünyanın tüm ses ve renklerinden uzak; kendi karanlığına hapsolmuş ve bu karanlıkta kaybolmuş olan Michelle, sekiz yaşına geldiğinde çekirdek ailesi tarafından bir tehlike olarak görülmeye başlar. Doğru yöntemleri kullanamadıkları için eğitemedikleri kızlarının asla eğitilemeyeceğine koşullanan aile, Michelle’i de bu öğrenilmiş çaresizliğe sürükler. Evde kızlarını kaybetmemek için Michelle’in boynuna evcil bir hayvanmışçasına zil takan ve onu bu yöntemle takip eden aile; seyirciye, yıkılamayan toplumsal tabuları adeta sessizce haykırmaktadır. “Normal olmayanı ötekileştir!” Peki, “normal” nedir? “Normallik sınırlarını kim ve ne şekilde belirler?” Bu soruların yanıtlarını bulmadan, emek vermeden, empati kurmadan bilinçsizce Michelle’i hayattan koparan aile iki kardeş arasına yıllar sonra patlak verecek kalın duvarlar örmeyi de ihmal etmez. Engelli bir kıza sahip olmanın yükünü kaldıramayan baba ise, sonunda Michelle’i akıl hastanesine göndermek istese de karısının çabaları sonucu Michelle için özel bir öğretmenden yardım almaya ikna olur. Özel eğitim ihtiyacı olan çocuklar üzerinde başarılı sonuçlar elde etmiş olan Debraj öğretmenin Michelle’in hayatına dokunması filmde işte tam da bu sahne ile başlar.

 “İmkansız ona hiç öğretmediğim bir sözcük.” (Black – Işığa Doğru)

Debraj öğretmen filmdeki AZİM, İNANÇ ve SABRIN vücut bulmuş halidir. Kendine has yöntemleri, aile tarafından hoş karşılanmasa da; Michelle’e, sihirli dokunuşlarla, sözcüklerden bir kanat takarak ona uçmayı öğreten Debraj öğretmen ona ilk sözcüklerini söyletmeyi başarır. Başarısızlıklarla dolu bu zorlu yolda yılmadan ilerleyen Michelle ve Debraj sonunda bir imkansızı başarır ve Michelle hayalini kurduğu üniversiteye girer.

“İyilik yapmak için elimize çok az fırsat geçer.”

Michelle için “Siyah” kendi karanlığının rengi iken; artık aşkın, başarının, bilginin ve ideali olan mezuniyet cübbesinin rengine dönüşür. Michelle hayatının en mutlu anlarını, öğretmeni, dostu ve sevdiği adam olan Debraj ile birlikte bu yıllarda yaşar. Engelleri, üniversite yıllarını zorlaştırsa da mücadelen vazgeçmez; hayata sımsıkı tutunur. Debraj öğretmen de bu arada üniversitedeki öğretmenler ile işbirliğine girer ve Michelle’in bilginin iyileştirici gücüne ulaşması için elinden geleni yapar.

Hayat bir dondurmadır. Erimeden tadını çıkarın.

Debraj tıpkı bir dondurmaya benzettiği hayatın tadını erimeden çıkarmak için Michelle ile birlikte var gücüyle çabalar ancak bir gün Alzehimer hastalığına yakalanır. Ara ara unutkanlık nöbetleri geçirmeye başlayan Debraj öğretmen artık Michelle’e bakamayacak duruma gelir ve sessizce ortadan kaybolur. Debraj’ın beklenmedik hastalığı onları ayırsa da, küçüklüğünden beri ona öğrettiği bilginin kutsallığına azim ve kararlılıkla sarılan Michelle görevi devralır. Öğretmeni için çok çalışır ve başarısızlıklara tahammül ederek mezun olmayı başarır. Her pazar öğretmeninin gelmesi için kilisede dua eden Michelle, 12 yıl sonra Debraj öğretmeni ona ilk kelimeyi öğrettiği çeşmenin önünde bulur. Michelle’e kanat takmak için ant içmiş olan Debraj ise şimdi kendi kanatlarını yitirmiştir. İşte o gün Michelle, öğretmeninin kanatları olmaya karar verir. Bütün dünyasını kendisine armağan eden öğretmenine siyah cübbesini giyerek giden Michelle, öğretmeninin bunu tam manasıyla hatırlayamasa da hissettiğini anlar ve bugüne kadar Debraj’ın ona öğrettiklerini büyük bir azimle ona geri öğretmeye başlar.

 “Karanlıkta gözlerinizin bile size bir yararı olmaz.”

Michelle “gözleri” olan ancak “göremeyen” bir bireydir yani görmek için gözlerin olması yetmemektedir. Michelle’nin babası ise  “gözleri” olmasına ve “görebilmesine” rağmen Michelle’in yerinin akıl hastanesi olmadığını görememiştir yani “gören gözlere sahip olmak” da görmek için yeterli değildir. Görmek için gerekli olan asıl şey “ışık” tır ve o ışık içimizdeki inanç ve azimde gizlidir. Filmde seyirciye ışığı hissettiren ise Debraj öğretmendir.

Filmin her karesi sevinç, hüzün, mutluluk, isyan, mücadele fakat en önemlisi büyük bir sevgiyi yansıtmaktadır. Black, seyircisine Michelle’in kör ve sağır olmasına rağmen öğretmeninin gayretiyle neler yapabileceğini bir insanlık dersi olarak sunmaktadır. Tüm öğretmenlerin, ebeveynlerin ve azmin sonuçlarını görmek isteyenlerin izlemesi gereken bir film…

Hepinize iyi seyirler…

Paylaş

More from Yağmur Toka
Kendine Yolculuk
Arındırın kendinizi,Çevrenizdeki tüm negatif insanlardan, sizi mutsuz eden tüm anılardan, yaşam enerjinizi...
Read More
Leave a comment

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir