Erkek Nedir?
Bir kadeh şarabımı koymuşum, laptopun karşısına oturup hanedanlığımı kurmuşum. Hali hazırda corona yasaklamaları adı altında karantinayken düşünmekten ve bol bol yazmaktan başka ne işim var. Arkadaşlar arasında “gömmede Burcu gibi ol” lakabımın hakkını vererek bugün kadınların gözünden erkeklerle olan ilişkilerimizi gündem konusu yapacağım. Malum karantinada sabahtan akşama kadar gıybet yapmaya vakit bulan biz kadınlar (hoş o vakit olmasa da biz yaratırız 🙂 ) erkekleri çok sevdiğimize karar verdik!
Sabahtan akşama kadar kenarda “köşe yastığı” gibi oturan erkekleri bir sağa yatırdık, bir sola yatırdık, olmadı mum duruşunda tuttuk ve son geldiğimiz noktada hepsinin köküne kibrit çöpü dedik. Şaka şaka!
Korkmayın erkekler; netice de sizle de, sizsiz de olmuyor bu işler. Bize malzeme lazım. O malzeme de en iyi sizden çıkıyor.
Size Soruyorum, Ey Kadınlar!
Bu erkekleri biz yetiştirip, suyunu, aşını biz verirken doğuştan gelen karakterlerini biz şekillendirirken neden erkeklerin eline ipleri vermeyi seçiyoruz? Ve sadece gücümüzü çene kaslarımızı çalıştırarak gösteriyoruz? Niye eğitim seviyesinin düşük olduğu toplumlar sıklıkla patriarkal yani ataerkil?
Bir düşünün doğurganlık, büyüme-büyütme, çoğaltma yetisi bizdeyken, koskoca evrene bile “Tabiat Ana” adını bile biz veriyorken neden iktidar onlarda?
Şu an bir aydınlanma ve beyin fırtınası etkisi yarattığımı düşünüyorum. GÜZEL 🙂
Asıl konuya girebilirim artık. Neden iktidar onlarda? Erkek Nedir? Kim bunlar?
Çünküsü en çok “SAHİPLENİLME” duygusu… Güçlü, güçsüz her kadında o kadar ihtiyaç duyulan bir olgu ki bu. Büyütürken erkek çocuklarımıza o kadar ego, özgüven ve konfor alanı yaratıyoruz ki; büyüdüklerinde ilişkilerinde de aynı şeyi sevdiği yada sevdiğini düşündüğünü kadından bekliyor.
Bir dakika orada! Ben “senin annen” değilim aslında! Her yaptığın yanlışı görmezden gelip, konuşmam gereken yerde yutkunmam, senin her açığını kapatmam gerekmiyor. Büyürken “ERKEK” adı altında sana tanınan özel hakları nasıl bir kadından elde ettiysen, neden şimdi sahiplenme duygusunu karşındaki kadına göstermekten korkuyorsun?
Sen senelerce annenden gördüğün o özel ilgiyi benimle paylaşmak yerine, sana verilen o duyguların neden devamını benden bekliyorsun? Ben senin için neyim? Eş-sevgili, hizmetçi, çocuk bakıcısı, çamaşırcı, ütücü, bulaşıkçı, partner.. evet neyim? Duymak istiyorum.
Öte taraftan bize, biz kadınlara yine soruyorum. Neden ilişkilerde “push”(ittir) tuşuna basmak zorunda kalıyoruz? Bırakalım debelensinler. Neden bel bağlıyoruz onlara.
Lütfen gözünüzü kapatın ve iki dakika düşünün. Biz olmadan onlar nasıl olurlar, onlar olmadan biz nasıl oluruz?
Gözümün önüne çamaşır makinesine bir tomar karışık çamaşırları atan ve hangi program acaba? diye düşünüp, “60 derecede en temiz olur.” diye uzun programa basan tüm çamaşırların anasını ağlatan erkek figürü geliyor 🙂
Korkmayın bu kadar kendinizi ifade etmekten! Emin olun onlar bize muhtaç, biz “Tabiat Anayız.” Doğurup, doğurmamış olmamız fark etmez, bize bahşedilen bir şey bu! Neden mi çünkü biliyorum ki; bu olgu onlara verilmiş olsaydı çoktan çocuklarını yerlerdi :))
İlişkileri şekillendiren biz olmalıyız, bence. Mutlak değişmez bir analiz yeteneğimiz var. Biz kadından başka hangi canlı aynı anda bir kaç işi yapabilir? Ben aynı anda telefonda “Kırlent” abiyi gömüp, yemek yapıp, mutfağı toplayıp, çocuğuma bağırıp yapması gerekeni söylüyorum 🙂 Buna kadının gücü denir.
Peki erkek dediğin ne yapar?
Oturduğu yerden televizyon izleyip, TV’nin mute tuşuna basıp içeri, bize istediği şeyi söylemek için seslenir yada playstation oynarken oyuna dalar saatlerce ona yemek götürmezsen aç kalır 🙂 Buna da erkek gücü denir.
Ee demedim mi size “gömmede Burcu gibi ol” benim lakabım! Emin olun ölüp, bitilecek kişiler değil bunlar. Bunları bu hale getiren, ilişkileri yüzeysel yaptıran bizleriz. Totolarını bizim mi kaldırdığımızı dürüstlükle söylemem lazım 🙂 Bu arada mutlaka ki; çok karakterli abilerimiz de var ama daha bize denk gelmedi öylesi diyelim 🙂
Toplum baskısı, hayatın zorlukları derken ilişki de yani bir erkekte olması gereken en önemli olguyu kaçırıyoruz?
Nedir o derseniz? İnsan evladı olması 🙂
Çok feminist gibi gözüktüğümün farkındayım ama aslında şimdilik sadece bu yazı özelinde vurgulamak istediğim konunun erkekleri gömmek değil, bizim marazlarımıza bakmak olduğu kısmı. Erkekleri bir sonraki devam yazılarında itina ile gömeceğim ama burada konu; kadın olarak yaptığımız seçimlerimiz ve kendi seçimlerimizdeki yumuşak karnımız.
Almadan verebilen, koşulsuz “sahiplenebilen” adamı aramalıyız bence. Sonra yaşadığımız şeyleri yüksek sesle söylemek istemediğimiz bir durumla karşılaşmayalım.
Cam kırıklarımız olmasın.
Hayatımızda ilişkimiz olsun diye kimseyle bir yolu yürümeyelim, bize ihtiyacı olan birini alalım yanımıza. Yol ayrımına geldiğinde nasıl ilişki başlarken; biterken de dürüst olabilecek, biri var veya yok diyebilecek, saygıyı karşındakine de gösterebilecek birini alalım hayatımıza. Yaptığımız seçimler böyle değilse de uzaklaşmayı bilelim. Alışkanlıkların, konfor alanının kölesi olmayalım. Çünkü kadın dediğin aldığı yaralarla, kendi başına büyüyor. Kendine merhem oluyor. Ne kadar çok güçlü gözüksekte içimizde minik bir kız çocuğu oluyor. Demiyorum ki bu kız çocuğu yerinde saysın. Tabi ki düşsün, ağlasın, istenmemeyle karşılaşsın, deneyim kazansın. Sadece bunları yaşarken kanadı kırılmasın, çok büyük bir yara almasın. Çünkü o yarayla yol almak çok yorucu oluyor.
Her neyse, bu bir yazı dizisi. Bu yazı, bu dizinin sadece bir introsu. Kadınların gözünden Erkek Nedir?, Erkek Tipleri ve bunların detayları ile geleceğim devamında.
Yüreğine dokunduğum yada kızdırdığım olduysa affola! En güzel kaleme alınanlar yaşanmışlıklardan çıkıyor bunu bilmenizi isterim 🙂
Hayatı sev, kendini daha çok sev!
Hızlı bir dönüş yaptım buraya, bir önceki yazımı okumadıysan linki burada.
Bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle, kendinize iyi bakın öpüyorum sizi!
Erkek Nedir?
