Yengeç Burcunda Yeni Ay 2020 – 20 Temmuz 2020

Malumunuz Felsefe okumaya başladım bu yıl. İçine çekiliyorum. Finalleri bugün verdik. Son sınava bugün çalıştım. Yani bu yazıyı yazana kadar Felsefe çalışıyordum. Ağzıma burnuma kadar Felsefeyim. Denk geldi, iyi oldu. Tam Felsefelikmiş bu Yeni Ay.

“Ne diyor bu kız!” yazısı olacak yine.

Hazırsanız başlıyorum.

Korku çok derin bir çukurdur. Bir çok nedenden gerçekleşir. Şekilleri vardır. Bilinmezlik korkusu vardır mesela. Sınırlarını net çizemediğimiz şeylerden korkarız. Mesela sevdiklerimizi kaybetme korkumuz vardır. Bir kısım bilinmezliğin, onlarsız ne yapamayacağımızı bilememenin korkusudur, bir kısım da değer verdiğimiz yerden acıma korkusu.

Allah korkusu, öbür dünya korkusu, ölüm korkusu, böceklerden korkma, in cin periden korkma, uçaktan korkma, yüksekten korkma, kapalı kalmaktan korkma…

İnsanın bütün eylemleri acı çekmemeye ve korku duymamaya yöneliktir. Yine de acı çeker ve korkar.

Sen neden korkuyorsun?

Bilinçaltı bu korku çukurundan nefis güzel beslenir. Hatta sadece korkudan değil, acıdan, hatıradan, nefretten, kıskançlıktan, “haz”dan. Çokça dünyevi, çokça insani bir sürü duygudan. Fakat her kutu gibi, bilinçaltının gizli kutusunun da bir kotası vardır. Fiziksel olarak madde dünyada yer bulamayan her duygunun doldurduğu bu kutu da, zamanla dolar. Bu kutu dolduğu zaman içidekiler de fizik dünyaya taşar.

Kimisi anksiyete geçirir. Kimisinin gözyaşlarından akar. Kimisi depresyona girer. Kimisi alkolik olur veya uyuşturuculardan destek alır veya durmadan uyur. Kaçmaya çalışır. Kimisi sürekli ev temizler. Kimisi kilo alır. Kimisi camı çerçeveyi indirir. Her biriken yer altı duygusunun, eninde sonunda bir fizik dünya çıkarması olacaktır.

Yengeç Burcunda Yeni Ay 2020, tüm biriktirdiklerinizin- biriktirdiklerimizin, fiziksel dünyada yer bulma hali. Zehirli bir şey yediğimizde, “hayatta kalma içgüdümüz” devreye girer ve kusarız. Fakat o kusma, gerçek bir rahatlamadır. Temizlenmedir. Toksik olandan kurtulmadır.

Siz neden kurtuluyorsunuz?

Son damlanın bu hafta içinde gelmiş olmasını beklerim.

Mide bulanmadan istifra olmaz. Şöyle dönüp bir bakın bu içinde bulunduğumuz haftaya. Neye ağladınız? Neye kızdınız? Neye hüzünlendiniz? Ne sizin midenizi bulandırdı? İşte o, son damla! Artık o bilinmezliğin sınırları belli oldu.

Yeni bir kapıdasınız artık!

Ruh, neden kaçınacağını ve neyin peşinden gideceğini öğrenebilirse, insanın gelecekten korkusu da kalmaz, acı çekecek diye de dertlenmez. Bunun yolu, gelecekten hiçbir şey beklememektir. Amaçsızlık – gayesizlikle, beklentisizlik aynı şey değildir. İnsan günlük hayatından beklentisizliğe geçtiğinde, belki dini tandanslılar için buna “halimize şükretmek” diyebiliriz, sükunete ulaşır. Bu sükûnete ulaşıldığı anda ruhtaki tüm fırtınalar diner. İnsan kendisinde noksan olanın peşine düşmez; tüm yapıp etmelerini tatmin olmaya yöneltir. An’da mutludur. An, mutlu bir yaşamın başı ve sonudur; en büyük iyiliktir ve bu iyilik doğuştan insanda olan bir değerdir.

Yoksunluğun, korkuların, bilinçaltına süpürülmüşlerin verdiği acılar ortadan kalkarsa, insana en sıradan bir sofra bile mükellef bir sofraymış gibi gelir. Buradaki sofra, mecazdır. Yaşanan an’a göndermedir. Azla yetinmeyi bilen insan, çokla karşılaştığında ondan en fazla haz alan kimse olur; ama çoğu yitirdiğinde en az acı çeken de yine o olur.

Felsefe… demiştim.

Dini ilaçlarımızı bir köşeye koyarsak, evren tümüyle mekaniktir ve atomlar ile boşluktan ibarettir. Fizikseldir. Bu mekanik bilgi, enerjinin korunumu, rezonans falan derken; hayatımızın, özellikle gündelik, anlık hayatınızın sınırlarını belirlemek, nerede korunaklı olduğunuzu anlamak ve buna şükretmek, bir sonraki günün de belirleyicisidir. Bırakırsanız konu “secret” a kadar gider.

Yengeç Burcunda Yeni Ay 2020, korkulardan özgürleşmenin, zehiri akıtmanın ve geleceği yaratmanın Yeni Ay’ıdır.

Ben her Yeni Ay dilekleri yaz derim, bilirsin. Bu konuda epey ısrarcıyım. Utanmadan sıkılmadan istemek, anahtardır.

Fakat bu Yeni Ay daha farklı yaklaşıyorum konuya. Yazıdan ucundan azıcık bile etkilendiysen sebebi var. Tesadüf yoktur. Sen hangi kapıdan geçmeli isen sana o kapı açılır. Bu yazıda gördüğün, hissettiğin, düşündüğün “o” kapı.

O yüzden senden ricam önce bir güzel “Neden korkuyorsun?” u cevapla. Veya nelerden. Utanmak yok. İnsanız. Ben en çok ailemi kaybetmekten korkarım mesela. Belirsizlikten, kontrolü kaybetmekten korkarım. Uzaylılardan çok korkuyorum bir de. 🙂 AAaaaa bir de karıncalar var! Tahammülsüz çığlıklar atıyorum karşılaştığımda.

Sonra, bu hafta neye gözün doldu veya dalıp gittin? Ne seni öfkelendirdi? Neyi yutkunmak ilk defa çok zor geldi? Neden korktun? Bedeninle ilgili kaygılarında bedeninin hangi bölgesini düşündün? Neyi kıskandın? Bu duygulardan biri veya bir kaçı, senin mesajın. Bunların konusu veya konudaki merkez insan, insanlar sana iyi gelmiyor artık. Yani senin için zehirli.

Her şey netleştikten sonra içinde o insan, o konu, o korku olmadığında ne yapmak istediğini düşün? O korku gerçekleşirse veya hayatından çıkarsa ne yaparsın?

Bu sefer n’olur bunları yaz kağıdına. Ama böyle yalap şap yok. Sen düşündükçe artan fiziksel dünyaya akacak. Her şey enerji, atom, madde, boşluk… Akan bir yere çarpacak. Senden akan bir titreşim, başkasından gelenle birleşecek. Kapılar böyle açılır. Dini tandansta bu duadır. Sen dua edersin, Rab’bin duyar. Cevap verir.

Hayat, kimisi için kısa kimisi için uzun bir yol. Beden öldüğünde bitecek. (Ruhun nereye gideceği senin inancına kalmış.) Bu ölüme kadar sonsuz sapağın ve seçeceğin var. Hangisinde gönlün?

Bugün, akılla kalbin frekansı aynı yerde. Yengeç kalbini dinler. Harita yöneticisi Kova aklını. Yengeç bütün evrenin annesi, Kova ise tüm evrenin mutlak hümanistidir.  Biri kendisine ait olanı, diğeri tüm evreni kapsar. Bugün kendinden çıkan duygular, istekler, kocaman bir evren yaratabilir yani.

Dilerim, bu satırları okumuş herkes bir acısını siler ve yeni bir mutluluğa yer açar!